duştan çıktım teyzemin odasına doğru yöneldim. kapısı kapalıydı. içerden hıçkırık sesleri geliyordu. merakım gitgide artıyordu.ne olmuş olabilirdi? gerçekten aldatıyor muydu?
kapıyı tıklamadım. kendi odama gittim. yatağıma girdim ve her zamanki gibi günlüğüme yazmaya başladım. parçaları birleştirmeye çalışıyordum. teyzem 2 kez benden
habersiz bi yere gitmişti. eniştemin buraya gelecek olmasından rahatsız olduğunu her fırsatta söylemişti.o geldiğinde mutsuzdu.bir kezde benden habersiz gittiğinde
eve gelip duş yapıp yatmıştı. insanlar birbirlerini nasıl aldatır ki aklım almıyordu o zamanlar. aldatmak şerefsizlikti.bi an teyzeme karşı bir öfke hissettim.
ağladığına göre aldatıyordu. teyzemin eniştemi aldattığını anlamak için çok akıllı olmaya gerek yoktu. ortada bir kanıt olmasada ağzından 'fatih' lafı çıkmıştı ve
teyzem afallayıp denize girmişti.o an toparlayamadı çünkü fatih diye bir isim ikisininde hayatında yoktu. evet evet aldatıyordu kesin. düşük kadın!