babamı özledim piçler

size bi anımı anlatıcam.

on iki yaşında falanım, kadıköy iskelesinden vapura binip karşıya geçicem, annem alacak iskeleden beni.
babam yok ama yokluğunun da farkında değilim. sallamıyorum yani hesapta

ben jetonu atmaya çalışıyorum turnikede, beceremedim bi türlü.
sonra yanımdaki turnikeye bi çocuk geldi, o da atmaya çalıştı, o da beceremedi.

birbirimize baktık
sonra onun babası geldi
bi kaptı çocuğu, jetonu da attı, geçiverdiler
ben öle kaldım mal gibi

onlar turnikeden geçmedi sanki, kaf dağını geçtiler

o zaman koydu işte babasızlık, demirlerin oraya oturup ağladım
yıllar geçti
ben adamın o çocuğu kapıp da turnikeden geçirmesini unutmadım.