siz hiç evden kaçtınız mı lan

sağ elimle omuzumu tutmuştum, omuzumda ve sırtımda feci bir ağrı vardı... ve galiba sırtım da fena çizilmişti... meryem de yanımdaydı... o da ellerimin üzerinden omuzumu tutuyordu... boynundaki hz isa ya ilk kez bu kadar yakındım... altındı galiba... meryem gavurdu... ben allahı seviyorum...

kulaklarımı kontrol etti meryem... gözlerime baktı... elleriyle saçımı kontrol ediyordu... kan arıyordu galiba ama bulamamıştı... ben, bana ne olup bittiğini anlamaya çalışıyordum... ismet de yoktu piyasada... meryem bir şeyin var mı diye sordu telaşla... ben yok dedim... bir şeyim yok, iyiyim...

doğrulmaya çalışırken yanımıza bir adam geldi... bir şeyiniz yok ya dedi meryem'e... meryem yok dedi, münasebetsizin biri çocuğa çarptı kaçtı dedi... adam, evet gördüm dedi... kırmızı tişörtlü, siyah pantolonlu biriydi... uzun saçlıydı... buraya doğru kaçtı dedi... gösterdiği tarafa baktım, meryem de bakıyordu... normaldi her şey... kaçan kimse yoktu, kovalayan da...

insanlar yanımızdan gelip geçiyordu... fakat kimsenin umurunda değildim... o an oracıkta ölsem kimsenin umurunda olmayacaktı... peki bu kadar kalabalık ne içindi... adam da eğildi yanıma... adama dikkatli baktım, siyah takım elbiseli uzun boylu, bıyıklı bir adamdı... saçlarını yana taramıştı... sağ gözünün altında da kegib izi vardı...

nasılsın dedi, iyiyim dedim... elini enseme koyarak doğrulmama yardımcı oldu... kalkmak istedim ama meryem izin vermedi... kal böyle biraz... tişörtümü sıyırdı meryem, sırtıma baktı... çıx çıx çıx dedi... münasebetsizler... ben elimle sırtımın ağrıyan yere dokunmak istiyordum... yetişmiyordu elim... dokunmak istiyordum ama dokunamıyordum... adam da baktı... merak edilecek bir şey yok dedi... ama canım acıyordu... meryem üstümü temizliyordu... adam meryeme bakıyordu...

adam bir koluma, meryem de bir koluma girerek beni kaldırdılar... canım acıyordu ama yürüyebilirdim... meryem adama teşekkür etti, adam rica ederim diyerek ayrıldı yanımızdan... ayrılırken de meryem'e manalı manalı baktı... meryem'in gözleri bende yürüyebilecek misin dedi.. evet dedim... yürürüm... ama canım acıyordu... adamın bana neden çarpıp kaçtığını da bilmiyordum... aklıma takılan bir şey daha vardı... neden kimse yardım etmedi...

meryem kolumda yürüyoruz... sokağın ortasından bir sokağa döndük... bu sakak daha sakindi ama karanlıktı... meryem yavaş dedi... tamam dedim yürüyoruz... hafif aksayarak ama neticede yürüyodum... omuzum ve sırtımda ağrı vardı... sokağın ortasına geldiğimizde bir adamın sokak ortasında yerde yattığını gördüm... meryem'e de işaret ettim...

ikimizde de panik bir telaş adama yaklaştık...

o da neydi... yerdeki adam... bu nasıl olmuştu ki...

imkansızdı bu...