Bilgiliyazar kardeşimin tüm girilerini şukuladım. Adam haklı. Bak sana kendi hayat hikayemi anlatayım.

Kendimden ya da çevremde benimle aynı okulu bitirmiş tüm arkadaşlarımdan örnek verebilirim. iyi bir lise kazanabilmek için 10 yaşında dersaneye gitmeye başladım. Ona da paramız yoktu ama sınava girip burs kazanmıştım. Lise bitesiye kadar da dershaneye hiç para vermedim. Üniversiteye gidene kadar yaz tatili hariç hiç bir haftasonumu oynayarak vs geçirmedim. Alayında okul etütlerinde dershane köşelerinde süründüm. itüyü kazandım. işkence burada da bitmedi. işsiz kalırım korkusu ile 9 ay bedavaya staj yaptım. Stajım sayesinde yarı zamanlı bir iş buldum. Yarı zamanlı işte çalışırken de mezun oldum. Anlayacağın üzere üniversite hayatım da çalışarak geçti. Tüm bunlara rağmen bana tam zamanlıya geçmek için önerdikleri para o zamanın asgari ücreti olan 1600tlydi. Ona rağmen yılmadan çalıştım. Önce bu deneyimlerim sayesinde bir bankaya, bu bankadaki deneyimlerim sayesinde ise büyük bir holdinge geçtim. Hala çalışıyorum. Saçların önü açıldı, masa başı oturup gece gündüz çalışmaktan fıtık oldum. Sakalım 25 yaşında beyaza döndü.

Hiç çalışmadan didinmeden şimdi sen kendinle beni bir tutuyorsan, bana büyük ayıp edersin. Çevremde benle aynı acılara katlanmış tüm herkese ayıp edersin. He çok çalışıp da bunları söylüyorsan ise çalışmaya devam et. Ben karşılığını aldım, almayanı da görmedim. Kimisi Tevekkül der kimisi karma der kimisi emek der.

Son olarak ekleyeceğim şey ise 2016dan beri çalışıyorum ve en fazla işsiz kaldığım süre 1 ay. O da iş değiştirirken. Ben memlekette işsizlik olduğunu düşünmüyorum. Benim de içinde bulunduğum bu ortamda kimin çalışkan kimin tembel olduğu gayet açık net görünüyor. Maaşlar konusunda ise diyebileceğim tek şey ise azla başlarsın sonra çoğalır o da zamanla. Kimse kimseler servetler dökmez.