kavun itiraf

ayağa mı kalkmak gerek yoksa olduğum yerde debelenmek mi

vaz mı geçtim yoksa kaçıyor muyum emin olamıyorum.. her gün yeniden başlamaya başlamayı denemek bilmiyorum bu sabitlik mi değişmeye inanmak mı..

kabulleniyorum ama artık.. ben sorun ben yani..

acele etmeye gerek yok.. kabuğunu daha kırmaya gerek yok sanırım..
akşam sefası çiçekleri gibi içe dönmüş durumdayım.. doğrusu bu belki.. sorguladım soruyorum..

üst üste gelen şeyler bu sefer çok mu ağır geldi diye.
kendimi tanıyamıyorum..

gerçekten gereken bu muydu acaba yüzde51 buna oy veriyorum galiba olması gereken bu bundan sonrası için bilmiyorum..

tükenmişlik sendromu? hayallerin hep boşa çıkması? idealistlik? yenen darbeler? neye elini atsan kuruması? hevessizlik?

değişen şey ne? böyle mi doğrusunu bulacağım acaba yoksa silkelenip gelecek miyim kendime hoş ne hayır gördüm ki kendi kararlarımdan.. hep çöp

iyi değil bu kadar içe kapanmam iyi değil..

kendime hep objektif bakabildiğimi söylerdim.. kendimden sıyrılıp dışarıdan bakabilmeyi.. şuan zavallı birini görürüm diye korkuyorum bakmaya

burda bile 3-5 kere sorduğum şey kendime kaç kere sordum bilmiyorum doğrusu bu mu cidden.. vazgeçmek mi ? kafa dikine giderek bir şey olmuyor..

tak gibi amk tak gibi.. yüzümü güldürmeye çalışan insanlar hariç herşey tak gibi.. sorgulayınca herşey tak gibi..