Kağıtla uğraşırken içeri yusuf girdi. Daha önce neden aklıma gelmedi diye geçirdim içimden, yanıma geldiğinde kağıtta ne görüyorsun yusuf dedim. Birden yusufun gözleri açıldı. Bana dönüp bunu nasıl buldun nasıl aldın? Dedi.
Geldi elime bi şekilde sen ne görüyorsun onu söyle dedim. Kağıdı eline aldı. Ruh serbestliği bu dedi. Yani? Dedim. Birisi bir cin tarafından ele geçirilip ona sahte bir hayat kurduysa o sahte hayattan birinin ruhunu parçalayarak bedenden çıkması sağlanır. Gözlerim faltaşı yusufu dinliyordum. Ancak her ruh serbestliğinin bir şekli vardır. Kağıtta şekil yok dedi. Sıkılmış bir şekilde evet diyerek yanından geçerken kağıdı almak için elimi uzattım. Kağıt yırtıldı ve bir parçası bende kaldı. Parçaya baktığımda o X lerin şekli davut yıldızı ! Tabi ya ! Diyerek yusufa sarıldım.
Hemen yapalım kurtar beni dedim bıkmış bir ses tonuyla.. Yusuf güldü.. halledicez kardeşim diyerek sarıldı. ilk defa bana burda böyle içten kardeşim demişti.

Odamın ortasına davut yıldızını çizdik. Ortasına geçtim ve Yusuf bir şeyler okumaya başladı. Biraz okuduktan sonra etrafı bulanık görmeye başladım. Birden aklıma parçalanacak ruh geldi. Kimse yoktu yanımızda.. o an fark ettim ve bağırdım.

YUSUUUFFF !!

Yusuf birden havaya baktı.
GÜLHA BiN ECDET MiAYNN !
Dedi ve demesiyle parçalanıp kaybolması bir oldu. Ortalık sallanırken gözlerim karardı. +
Gözümü açtığımda annemlerin odasına mührü süleymanın ortasındaydım..