Gece belli belirsiz bir kaç saçma rüya daha gördükten sonra yine o kuş sesleri ile uyandım. Ama okadar bitkindim ki, kuşlar börtü böcek umrumda bile değildi. Baktım Sevda kalkmıştı benden önce. Zaten hemen sonra mutfaktan gelen sesini duydum. "Tamam anne, yine ararım seni gelmeden.. inşallah anne ya inşallah. Çıldırma noktasına geldik ikimiz de, umarım çare olur, hadi görüşürüz" diyerek kapattı. Arkasında dikilen beni görünce bir sıçradı ki. Birden üzüldüm kıza ya. Sanki onca şeyi ben görmemişim gibi.. Ona üzülüyorum. Ama demek sevince böyle oluyor. Kendinden önce o geliyor elinde olmadan. Kimdi o diye sordum. Annemdi, olanı biteni anlattım. Kadın da korktu. (Ona hiçbişey olmaz amk. 😒 gece gördüğüm korkunçlu karıyı ananla yaşamaya tercih ederim). Giydirdi mi bana yine diye sordum. Boşver şimdi onu (giydirmiş anladık) annem bugün babama soracak illa bi bilen vardır bu işleri, hoca filan ne bileyim. Hah tamam şaptık şeker olduk diye çıkıştım. Hacı hoca muhabbetini ne de severim ya.. "Saçmalama artık. Kendin anlattın olanları. Bunların iki açıklaması var ya sen delirdin, yada musallat oldular delirtmeleri yakındır." Ben tepkisizce içeri odaya geçtim. Aslında aklımda bugün ilk iş ev sahibini bulmak vardı. Bu evi bu kadar ucuz kiraya vermesinin bu olanlarla bi alakası var mı bi anlayalım bakalım diye düşündüm..