Tam olarak hatırlamıyorum ama bir olay oldu. 2 sınıftan gelen oğlan, kader kardeşime sardı, sen kime sarıyorsun be huur çocuğu. Her neyse, şiddeti pek sevmem ama maalesef yeri gelince gibişmeyi biliriz. Ben atladım, kardeşim neden böyle yapıyorsun vesaire anlatıyorum, alttan almak değil hani. ilk gün dıbına koyayım, olay çıkmasın. Bilirsiniz bu işleri, lisede göze çok batarsanız eğer elemanı giberler.

Baktım bu daha bir gaza gelmiş, özgüven patlaması yaşıyor. Tutamadım kendimi, ayağa kalktım. Berke'ye baktım, kolumdan tuttu. Birbirimize bakıyoruz, çocuk yakama yapıştı. Sen kimin yakasını tutuyorsun be amın çocuğu, ben de bunun yakasına yapıştım. Kafa attım, bu eleman birkaç adım geri gitti ama düşmedi, sendelendi. Dev gibi değiliz ki bir vuralım yok edelim dıbına koyim.

O sıra ortalık biraz karıştı, kantinci falan geldi ayırdı. Kimse hocalara söylememiş, o yüzden rahattık. Heh okulda bizim mahalledeydi, kuran çarpsın tek telefonla şoparları toplardım dıbına koyim. Asarlar adamı asarlar, ne tesadüfse şoparların mahallede oturan bir çocuk... Adı Yasin, o da bu okuldaymış, gördüm onu. Hemen koştum tuttum kolundan, ee yalaka olacaksın moruk.

Yasin kardeşim dedim, nasılsın falan diye girdim konuya. Çocuk beni sever, sayardı. Delikanlı çocuktu, kollardı yani. Biz okul çıkışı merak ediyoruz hani eleman arkadaşlarını toplar mı falan diye. Ama sorun olmadı, okuldan çıktıktan sonra Yasin'in arkadaşları ve abisi gelmişti bile. Bunlarla mahalleye doğru gittik, oturduğumuz mahallenin girişi okulun hemen 200 metre ilerisinde falan. Berke'de oralarda oturuyor, bu iyi bir şeydi. Okula beraber gidip geliyorduk, bazen Yasin kardeşimizde bize katılıyordu.

Not: Sabahlar olmasın, devaam