Her yaz gibi o yazda akrabalarımı ziyaret etmek için ailecek Mardin e köyümüze gittik. Küçükken o köyde garip garip rüyalar görürdüm. Orayı sevmeyişimdenmidir nedendir bilmem. Rüyamda saçma sapan ayak yüz suretleri vs. görürdüm tek başıma dolanamazdım köyde. Her neyse gittik köye ergenlik zamanlarımız tabi asi genç havalarına filan giriyordum tek başıma akşam dışarı çıkar dolanır sigara içer eve dönerdim. Bu arada köyün ismini vermicem ama anlatayım size. Hazreti Şeh Süleyman ın bahsettiği gibi bizim köy tam iki dağın arasından akan derenin yan tarafindaydi. Dere köyün dışında kalıyordu biraz. Herneyse gittim köye herşey nomal gibi gözüküyordu. ilk gün yol yorgunluğu evden çıkmadım yattım dinlendim. ikinci gün kuzenimi de alıp köyü gezmeye çıktım. Kuzenimden bahsedeyim size adı Ali olsun. Ali yarım akıl engelli bi çocuktu. Söylenen işi yapabiliyor, konuşabiliyor normal olarak gözüküyor yani. Sadece arada bir durur dalardı böyle arada bi naptığını bilmezdi. Neyse çıktık geziyoruz köyde eski okulun oralara gittik baktım karşı taraftan köyün delisi geliyor. Kadın, saçları kısa, vücudu sarkık bi görünüşe sahipti. Bizi daha doğrusu beni görür görmez üzerime koşmaya başladı kuzenim ise hiçbirşey yapmadı öyle duruyor korkma diyor gülüyor.