Adamların kaybedecek bir şeyi yoktu, hepsinde 150şer yıl ceza vardı,ben onlar için helva olurdum,bu düşüncelerden kapının açılma sesiyle sıyrıldım.iki gardiyan adımı okudu ve “bizimle geliyorsun” ded.ben memnuniyetle koğuştan çıkmaya hareketlendim bu sırada ismi Yakup Cemil olan kişi “Arkadaş bizimle kalsın lütfen,iyi arkadaş olmuştuk” falan dedi,ben gülümseyip “ Allah a emanet olun, Allah kurtarsın diyip “ilerledim * Beni alıp yine hücreye koydular,o katiller cok fena bozulmuşlardı. Yeni geçtiğim hücreye yemek geldiğinde yeni pusulam çoktan hazırdı,bu seferki pusulayı yolda sahip çıktığım Muhsin Abiye gönderdim,ona kendimi tanıtıp, beni yanına almasını rica ettim.