/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    0
    beyler yaklaşık 2 yıl önce tanıdım aşık oldum. baya peşinden koştum ama giblemiyodu. ama reddetmiyodu da. süründürüyodu yani.
    sonra başkasıyla çıkmaya başladı bir anda züt gibi kaldım. sonra baya zor zamanlar geçirdim ama attım kafamdan.

    ayrıldı sonra bana yazdı gel diye gittim tabi gidiş o gidiş yine aşık oldum amk kafamı gibeyim. kısa anlatıyorum bu bahsettiğim süreçler hiç kısa değil.

    bu sefer hiçbişey çaktırmıyom beyler aşığım ama nefret ediyom öyle bişey. niye çünkü sürekli başka erkeklerle falan. sonra yine sevgili yaptı. bu ciddi bir ilişkiydi baya da uzun sürdü bir sene sürdü ilişkisi.

    bu sırada da benim aşk da bitti, nefret de bitti herşey bitti. tamamen nötr hissediyorum.
    sonra ara sıra görüşür olduk buluşur olduk. sevgilisinden ayrıldı.

    ama artık kıza o gözle bakmıyorum ya, bu sefer sevmeye başladım amk. sevmeye derken bildiğin arkadaş gibi sevmeye başladım. aslında çok iyi kız, çok düzgün kız, iyi bir dost falan derken biz artık kanka olduk. samimi söylüyorum; duygusal anlamda hiçbir şey hissetmiyorum. ama dost olarak çok seviyorum ve kesinlikle kaybetmek istemiyorum.

    sonra bu eski konuları falan açmaya başladı, sen eskiden beni seviyodun aşıktın falan sormaya başladı işte ne oldu, ne zaman bitti falan. bu sorular da beni aşırı rahatsız eder amk. hep geçiştirdim. o sevginin artık dostluğa dönüştüğünü söyledim. aşkın geçici ama dostluğun kalıcı olduğunu söyledim.

    o zamanlar ben de aynen bu şekilde düşünüyordum ama şimdi işler değişti dedi. içimden dedim yoksa ???

    sevgilisi olmadığı zamanlar biz birlikteydik hep. çok gezerdik çok takılırdık. arkadaş olarak görülen aşıktım işte.

    son zamanlarda sürekli bana duygusal imalarda bulunmaya başladı, eskileri hatırlatmaya başladı, eski günleri çok özlediğini, keşke yine öyle olsak falan demeye başladı. evet ben de özlüyordum yalan yok. benim için zor zamanlardı ama onunlayken mutluydum. ben de özlüyorum dedim.

    yaklaşık bir hafta önceden bir program yaptı. hafta sonu dışarı çıkalım, sonra da evde film izleriz dedi. kabul ettim. ilk defa yapacağımız şey değil. yine her zamanki gibi olacağını düşünüyordum.

    biraz içtik, konuştuk sohbet ettik, konuştuğum bir kızla alakalı kavga ettik falan sonra kapattık konuyu. ben fazla içmem fakat bu biraz çakır keyif oldu. belki de en sevdiğim hali bu. içtiğinde sürekli güler. gülüşü çok güzel.

    çimlere geçtik oturduk deniz kenarında. sohbet ettik, biraz da yakınlaştık tensel olarak. sonra kalkıp eve geçtik. film aradık ama bulamayıp vazgeçtik. müzik açtık dinlerken biz iyice yakınlaştık ve bişeyler yaşadık.

    planladığımız gibi, sabahına da kahvaltıya gittik. yolda bana bir soru sormuştu. o kızla küstünüz mü diye. alırım ben onun gönlünü deyiverdim. ordan sonra film koptu zaten.

    öğrendim ki bana aşık olmuş, birkaç haftadır başka bişey düşünemez olmuş. asıl niyeti o gün benimle bir ilişkiye başlamakmış. ama ben onu arkadaş olarak gördüğümü, başka bişey hissetmediğimi söyleyince arkadaş da kalmak istemedi. gece yaşadığımız şeylerden sonra ben seni arkadaş olarak göremem dedi. bir daha görüşmeyelim dedi. yoksa yıpranırım, mutsuz olurum dedi. ben senin kadar güçlü değilim yapamam dedi.

    şimdi sizce ben napıcam? ben onu kaybetmek istemiyorum. ama bir ilişki de istemiyorum. bir orta yol bulmam lazım.
    ···
   tümünü göster