beni bilen bilir bir şirkette finans direktörüyüm (kimse bilmiyodur kesin) 2016 model bir şirket aracım var. bir bankada toplantım vardı. istanbulda örnek mahallesi denen bir mahalle var oraya gittim ramazan ayıydı. zar zor bulmuştum adresi de çingenelerin falan olduğu sokakta misket, kuka, saklambaç oyunlarının gırla devam ettiği bir mahalleydi örnek mahallesi. toplantı bitti çıktım oruçluydum da ezana çok az kalmıştı. nereden geldiğimi unuttum ve sokaklar arasında kaybolmuştum. Navigasyonu açtım hedef olarak evimi seçtim o gün de orada pazar kuruluymuş kaldırılmış tabi akşam saati ama yerler falan hep sandık sepet temizlik arabaları çalışıyor. navigasyonda döndürüp dolaştırıp pazarın içinden geçmemi istiyor. ben başka sokaklara giriyorum o yine aynı yere çıkartıyor derken vakit kaybettim ve ezan okunmaya başladı. orucun sigarasızlığın verdiği etki ile sinirden patlamak üzereydim. Yine pazarın içine girdim. pazar büyüktü her sokak pazara çıkıyordu. camlarım açıktı. genelde kaybolduğum zaman camları açarım ben neden bilmem ama galiba oksijene ihtiyaç duyuyorum. bir ses duydum.
-yakışıklıı !

bir adamdan gelen bu yakışıklı hitabı beni önce korkutsa da kafamı camdan çıkartıp baktım.
5 tane pazarcı abi oruçlarını açıyorlardı
serdikleri gazetenin üzerinde sandıklardan masalar ile sattıkları domates biber salatalık vb sebzelerden sofra kurmuşlar bir de ekmek almışlardı. buyur dediler. önce acaba dedim. acaba insem katılsam gasp edip paramı alıp arabamı çalarlar mıydı ? sonra yok dedim mübarek ramazan günü oruçlu insanlar sofraya çağırıyorlar yapmazlar en fazla ne olabilir ki..
-valla iyi olur abi dedim.
indim arabadan oturdum ters çevrilmiş bir sandığın üzerine selamun aleyküm diyerekten kırdım yarım ekmeği elimle. üzeri hala ıslak domatesi aldım elime bi ısırık ondan bi ısırık salatalıktan derken orucumu da açmış oldum. sonra 15 dk çay sigara ile sohbet ettik. insan gibi insanlardı yolda görünce yolumu değiştirdiğim kadar çirkin korkutucu üzeri pis insanların kalbini görmeniz lazımdı beyler. takım elbisem pislenmesin diye önlüğünü serdiler önüme.

kalktım sofradan borcum nedir diye sordum duymamış olalım dediler darılırız. arabada promosyon dağıttığım şeyler vardı. usb kalem defter takvim vb. verdim hepsine üçer beşer. usb nedir diye soranlar oldu, oğlu kullandığı için tanıyanlar oldu. ama kalbimde yer ettiler.

hepimiz şu kadar insan olsak daha yaşanır olurdu \"dünya\"