/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 776.
    +17
    Dondum kaldım yine dıbına koyim.
    Ne diyecektim.

    Doktorun söyledikleri aklıma geldi. Moralini yüksek tutmak zorundaydım. evvela kendiminkini düzelttikten sonra.

    Tüm gücümle kendimi toparlamaya çalıştım.

    Canımın içi dedim. Bende konuştum doktorla başka doktorları da aradım yakın zamanda hepsi gelicek günlük ziyaret edicekler seni dedim.

    En kısa zamanda iyileşiceksin merak etme dedim, dedim ama boşa..

    En ufak bir etkisi olmadığını karşımdaki suratta görüyordum. O umudunu tamamen yitirmişti.

    Birden git dedi.. Anlamadım dedim. Git dedi

    ne gitmesi dedim, git buradan istemiyorum seni dedi. Noluyordu dıbına koyim napmıştım ?

    Güzelim ne gitmesi sen bu haldeyken geç gelmeme mi kızdın dedim özür diledim elini öptüm yumuşak bir şekilde. Söz hiç ayrılmıcam yanından artık dedim.

    Hiç gelmeni istemiyorum git dedi. En son konuşmamızda bir daha hiç bir şekilde görüşmemek üzere ayrıldık. Şimdi ben bu haldeyim diye buradasın. iyileşme gibi bi imkanımında olmadığını biliyorum seni istemiyorum artık git kendi hayatına bak dedi.

    Çok zor bir durumdu beyler bu. Onun o anki pgibolojisiyle söylediği şeyler çok mantıklı ve yerindeydi. Benim kendisini her haliyle kabul ediceğimi biliyordu, bundan emindi ve bu yüzden beni istemiyordu. Benim hayatımı zorlaştırmak istemiyordu bana yük olmak istemiyordu.

    Bu konu tartışılabilecek bir konu değildi, ne kadar uzarsa o kadar inatlaşıcak o kadar kafasında kurucak ve daha çok istememeye başlicaktı.

    Tek seferde tek bir cümleyle bu düşünceyi kafasından silip bir daha aklına gelmesini engellemek zorundaydım.

    Hayatımda sadece bir kere beni o lanet halimle görmüştü ve senin içinde başka birşey var diyip 2 hafta uzak durmuş yanıma yaklaşmak bile istememişti.

    Tek çarem o lanet yüzümü ona bir kez daha göstermekti.

    Suratım ve ses tonum birden değişti. Elini bıraktım ve ayağa kalktım.

    Ceren dedim, bir daha böyle birşeyi söylemeyi bırak düşünürsen veya ben düşündüğün hakkında en ufak bir şüpheye düşersem o saatten sonra olacaklar benim sorumluluğumda değil dedim.

    Şaşırmıştı. Hiç beklemiyordu. Korkmuştu. Yutkundu. Cevap vermedi.

    Tek şansım vardı zor olan yolu seçmiştim ama işe yaramıştı anlayabiliyordum.
    ···
   tümünü göster