Kendimden çok sevdiğim biri vardı seviyordum öyle olmadı severek ayrıldık gitti 22 yaşında adamım ilk defa onu kaybedince ağladım tam 11 ay 9 gün oldu ayrılalı bugün babasıyla birlikte orta refüje çarparak kaza yapıp vefat etmiş her gün kontrol ederim profillerini 325 gündür her gün bakarım bu gün profilinde paylaşılanları görüp haberim oldu boğazım kurudu sigara içmeyen insandım 2 paket bitirdim sabahtan beri gerçekten ağlamak istiyorum göz yaşlarım akmıyor ilk leylasını kaybeden mecnuna döndüm yatmak istiyorum aklıma geliyor uyku hapı attım 3 tane etki etmiyor belki ediyor ama uyuyamıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum kime anlatacağımı da gecenin bu vakti tek başıma kalıyorum evde karşıma dikip anlatacağım kimse yok . Duvarlar üzerime geliyor kalbim sıkışıyor oturduğum yerde duramıyorum dışarı çıkınca yürümeye dermanım yok bilinmezin içindeyim ne yapacağımı bilmiyorum bunları niye yazdım onu da bilmiyorum ama yazıyorum anlatacak birine ihtiyacım vardı yazdım en kötüsü de onu son kez göremeyecek olmak kokusunu çekemeyecek olmak sarılmasını unutmak saçlarının yumuşaklığını yanaklarımda hissedememek ve en önemlisi o gözleriyle ışıl ışıl baktığını bir daha görememek intihara meyilliyim napmamı önerirsiniz