1 gün kaldık hücrede belamızı gibtiler zaten koğuş kötüydü hücre ölüm gibi bişey. çıkmamız bizim için güvenli değildi ama orda da kalamazdık. koğuşa girince mert bizi yanına çağırdı, yatağının altından iki şiş çıkarıp bize uzattı eyvallah beyler siz benim yanımda oldunuz bundan sonra bende sizin arkanızdayım para falan da vermiyosunuz bu muallaklara dedi. demesi kolay ben verdim karda olan can oldu.bu olayı duyunca mertin abileri bi çocuk soktular içeri.öz abilerimi bilemem ama mert her türlü pisliği dışarda yaptığı için zor anında bırakmadılar. mert ve içeri giren eleman (tam bir tirrekti ama büyüktü ve kaslıydı)bizim yanımızda ki ranzaya geçtiler yani 4 ümüz bi arada yatıyoduk. kararlastırdık bunlar bizim zütü deşmeden bi gece herkes sırayla nöbet tutacaktı. onların en çok otoriterelerini sarstık bundan dolayı çıldırıyolardı. gün içinde gözleri hep bizim üzerimizdeydi. gülümseyerek bakıyolardı kendilerince pgibolojik baskı kuruyolardı. keske ezilen olmaya devam etsek diyeceğimiz günler yakındı ..