Anlayacağınız bu günü de böylece bitirdik. Sanırım yavaş yavaş bana ısınmıştı çünki davranışlarında az da olsa bi yumuşama vardı bundan emindim. Hatta akşam kendi elleriyle güzel bi yemek yaptı bana. Biraz da teşekkür eder gibi bişeyler geveledi. Belliydi uzun süredir kimse bu kadar ilgilenmemişti onunla. Kadınlar ilgi ister,bu bildiğim az şeyden biriydi. Yemek yerken benden şüphelendiğinden bahsetmeye başladı birden.Bu arada viski de vardı çantamda onu da açmıştım bardakları önceden kırdığı için plastik olanlar da bittiği için sırayla birer fırt çekiyoduk.

-Bak pek belli etmedim ama ya bütün söylediklerin yalansa,ya tek amacın benimle..

-Susarmısın artık, başımı şişirdin.Bak güzelim, benim öyle amaçlarım yok, doğru bi amacım da yok ama yalan falan söylemiyorum

Kafam hafiften öbür tarafa kaymaya başlamıştı, dolayısıyla afilli sözlere de başlamıştım; Bak güzelim yalanlarla büyüdük, yalanlarla öleceğiz. Yalanlarla yalnızlaştık. Kabuğumuza sokulduk. Kendimize sımsıkı sarıldık. Bizi var eden bir yalandı ve sonumuzu getirecek olan da,yeraltını keşfettirdiği gibi derin bir çukura itekleyecek olan da o.

-Tamam senin durum anlaşıldı. Hadi bakalım bu gece de bendesin. Kalk artık şu sandalyeden...