Normal şartlar altında, Yeni Türk Edebiyatı dersine fazlasıyla disiplinli , devlet terbiyesi almış; makama hürmeti devlete hürmet sayan biri giriyorsa oturuş kalkışınıza da azami dikkat etmek durumunda kalırsınız.

işte böyle bir mevsimde hoca derse giriyor. Yoklama almaya başlayıp yavaştan ısındırma durumlarıyla derse giriş yapıyor. içimde, aslında neden olduğunu bildiğim, kötü bir his var. Bu adam bu sefer bana çatacak, diye düşünüyorum. Orta cenah ve sağ cenah da dahil blokların düzeninde hiçbir anormallik yokken benim bulunduğum bloktaki düzensizliğin baskısıyla kendimi derse veremiyorum. Bulunduğum bloğun en ön sırasında hocanın gözüne girme çabasında olan tabiri caizce benim tabirimle yağcı iki bayan otururken en arkada da her zamanki gibi ben otuyorum. Fakat her zamankinden farklı bir durumun varlığı da gözden kaçacak gibi görünmüyor. En ön sırayla benim oturduğum en arka sıra arasındaki bütün sıralar boş. Bu durum haliyle yukarıda belirttiğim “arka sırada tek oturmak” manifestosunu olduğundan yüz kat daha güçlü bir şekilde sembolize etmek anldıbına geliyor ki bu da “Yeni Türkçü ile kokmamıza ramak kaldı” ifadesinin başka bir versiyonu olma özelliği gösteriyor.