Napmam gerektiğini düşündüm. Biran için cesedi apar topar zütürmek mantıklı gelmişti ama o kadar vahşetin için merkezde olduğum insanın olmasada çevrede kameraların olduğunu unutmuştum. Sonrada ambulansı aramak gelmişti aklıma ama adamın kalbi ne nabzımda bir atma yoktu. Biran için kaçan adamın telefonumu almadıği aklıma gelmişti. Kuzenimi arayacaktım. Ama onu bu işe karıştırmak istemedim. Benim için yapamayacağı hiçbişey yoktu ama onu yakmak istemedim. Ama nafile aradım. Ve hemen yanıma gelmişti. Olayın şokunda olduğum sağlıklı düşünemez, yürüyemez ve konuşamaz olmuştum. Geldiğinde nefes nefeseydi. Anlaşılan koşarak gelmişti. Telefonda ona ne dediğimi pek anlamamıs ama bi sorun olduğunu sezmişti. 'Laaaan Allah kahretsin bu ne ?' Diye bağırdı...