Evet beyler hepimiz 7 yaşında (Şimdi 6 oldu sanırım) yani çocukluğun en güzel zamanında okula kaydedilip bi yola girdik. Oyun oynayıp, deneyerek öğreneceğimiz yaşta bir binanın içine sokulduk 6 saat sadece onla kalsa da iyi amk bi de evde çalıştık. Neyse zaman geçti orta okula başladık. Bu ortaokulu bilirsiniz her yıl bir önceki sene gördüğümüz konular işlendi ve 3 yıl bana göre çöpe gitti daha kısa olabilirdi bu.
Geldik liseye. Ergen olmuşuz. Hayat toz pembe geliyor anlayacağın. Yine sabah 8 akşam 4 memur gibi mesai yaptık. Belki bir çoğumuz başka alanlarda kendini geliştirmek isterken ders çalışmaya mecbur kaldık. Mesela ben basketbol konusunda ilerlemek istedim. Önümde açıktı kulüpler teklif yapıyordu söylemesi ayıptır 1.93 boy başka nasıl değerlenir? Dinletemedim aileme sonuçta herkes doktor, avukat olucak demi?
Bir de şu yanı var bu okul yani dersler hep bi sorun çıkarmadı mı? Belki farkında değilsiniz ama aileyle birçok sorun ders çalışmadığımız için yaşanıyor. Ve bunun yanında ister istemez bizim kendi içimizde bunalıma girmemize yol açıyor. 'Ders çalışmam lazım', ' Okumazsam ne tak yiyeceğim' ve 'Keşke kendi hayalimi yaşasaydım' gibi.
Daha iyisi olamaz mıydı? Yani biz kendi yolumuzu çizip, kendi yeteneklerimize göre hayat seçemez miydik? Seçsek şuan olduğumuzdan daha başarılı bile olabilirdik.