Öğle arasıydı işte. Sevdiceğim karşımdaydı konuşuyorduk. Sınıf boştu bizi gören de sınıftan geri çıkıyordu zaten. Bazı şeyleri konuştuk eskisi gibi olamıyor diyordum, ben eskisi gibi değilim diyordum sevdiceğime. Anlamıştı sanırım ayrılacağımızı gözleri dolmuştu. Ama yapamadım beyler o gözleri öyle görünce yapamadım... "Sandığın gibi olmayacak." dedim "En baştan başlayalım". "Çok kırgınım" dedi. Haklıydı da. "Peki nasıl geçer bu kırgınlığın ?" Diye sorunca " Orası senin bileceğin iş." Dedi. Yine tatlılığından zerre kadar ödün vermemişti. O gün kırgınlıkları onardık. Daha iyi olacağımızı düşünüyordum. Ben de o da...