Çok daha güzelleşmişti.Ama artık evlenmiş olmalıydı. Kucağında yeni doğmuş bir bebek vardı. Mağaraya doğru ilerledi. Uzaktan takip ediyordum.Tam bağıracaktım mağaraya girdi.Bir kaç saat bekledim.Çünku kendi isteğiyle girdi. çıkma ihtimali vardı. Sonra çıktı. Kucağında bebek yoktu. Yüzü gülüyordu. Arkasından sessizce yaklaştım. Omuzuna dokundum hiç bir şey olmamış gibi soğuk kanlılıkla bana döndü. Kimsin sen dedi.Şu sesler beynimi yiyor.Çıldırdım artık. Allahımmmmm yardım et.Satırlarıma devam ediyorum. Bende buralarda yaşayan bi dervişim dedim. Beni tanıyamadı. Gözleri aynı gözleri o güzel kızdı.iyi ozaman dedi ben gidiyorum dedi.Bir dakika dedim biraz önce mağaraya girerken bebeğin vardı şimdi nerede diye sordum.O güleç yüzü gitti ağlamaya başladı. Bana bırak beni diyerek koşarak gitti.Çok ilginçti. Zalim kulübenden çıkıp mağaranın içine koştu. Bende peşinden.