/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 401.
    +5 -1
    Begümle ayrıydık. O istanbuldaydı ben Düzcedeydim. Arada fazla mesafe olmamasına rağmen gidemiyordum. Telefondan konuşabiliyorduk. Ilkten her şey cok guzeldi. Canlı gibi yaşıyor gibi aynıydı yani. Sonralardan şu telefon ortdıbına alışınca görüldü muhabbeti tripler falan. Onun istanbulda ortam yapması erkeklere buluşması benim buna kızmam. Onun ne var kankalarım ya falan demesiyle aramız bozuldu bi ara sonra yeniden düzeldi derken geçen gunlerde onun kıymetini , onunla olmanın kıymetini (her ne kadar arada mesafeler de olsa) bilemedim. Ve sacma bir nedenden dolayı aramız açıldı ama cok degil. Derken bunun telefonunun ekranı kırıldı Iphone 6 bide. Babası almış kızmış sonra biryere gidince çok masraflı oldugunu ogrenmis birdaha telefon yok demiş. Şuan begümle ayrıldık. Böylesi daha iyiymiş. Olmuyormuş öyle uzaktan. Meleğim dediğim kızın eski haline susadım ben. Mesafeler aşka engel olmasa da kalpler arasındaki mesafenin uzakligi elbet oluyor. Sanırım bize de oldu. Canlı olarak aşk yaşamak gibi haz vermiyor sonraları bu mesafeli aşk. Şuan onu hala çok çok seviyorum. Yaşadığımız günler aklımdan çıkmıyor. Bana sevgililer gününde yolladığı kutuya parfümünü sıkmış hala icinde kokusu var. Bana kazak almış bir de. Bir gece uyumuş onunla ya. Giymiş onu abi. Giymeye kıyamıyorum kutuda duruyor öyle. Ve parfumunden ufak bir şişeye sıkıp onu da yollamış kutunun içinde. Bir defter var icine kendi yazisiyla 30 a sayfaya yakın şey yazmış anılarımızı yaşadıklarımızı. En son da ruj sürüp öpmüş o defterin dışını. Bir suru dudak izi var defterin kapağında. Elleyince elime boyası geliyor hala. Arasıra o izleri opuyorum dudagım ruj oluyor amk. En çok koyanı da ne biliyor musunuz? Içine yanlışlıkla saçını düşürmüş. Kahverenegi upuzun. Alıyordum öpüyordum. Az önce kutuyu açtım ve kokusu geldi burnuma. Nasıl dokundu yüreğime amk anlatamam. Şuan yazarken kendimi zor tutuyorum ağlayacağım ya. Ve biz şuan ayriyiz AYRI. Bitti. Öylece. Bitti.
    Aşka inanmiyorum artık.
    Ama onu hala çok seviyorum. Hem de nasıl.
    Böyle hayatı gibeyim ya. Millet ne hayatlar yaşıyor ben neden böyle bir hayat yaşıyorum.
    En değerlim dediğim en sevdiğim kişiyi de kaybettim. Zaten ailemden hayır yok ne yapacağım ben dıbına koyayım?

    Şuan ciddi ciddi intiharı düşünüyorum. En acısız yolu ne acaba? Bilen var mı söylesin.

    Gözyaşlarımla sevişmekten sıkıldım dünden beri YETER.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster