Kahvaltıdan sonra duş aldım, sonra altıma siyah kotumu üzerine lacivert gömleğimi giydim saçlarıda biraz yaptım. Beyler kendime aynada bakarken ilk kez kendimi yakışıklı hissettim, özgüvenim artmıştı üniversiteli kızla buluşacaktım amk boru mu. Ha özgüven demişken beyler, hani çoğu zaman sevgiliniz ya da konuştuğunuz bi kız olunca diğer kızlar etrafınıza toplanır ya, bana sorarsanız onun sebebide tamamen özgüven. Bizler bi kızla konuşursak ya da sevgilimiz olursa özgüvenimizde artıyor, kızlar da özgüveni yüksek erkeklerden hoşlanıyor genellikle. Benim bu duruma yorumum böyle. Neyse hikayeye devam edelim.

Peder hazırlandığımı görünce özel bi durum olduğunu anladı, öyle normalde çıkarken fazla özenen biri değilimdir. Çıkardı bi miktar para verdi. Çıktım evden bi baktım buluşma saatine daha 1 saat var napsam diye düşünüyodum, iki sokak ilerde ablam oturur onun yanına gidip yeğenimi göreyim dedim. Gittim ablama naber nasılsın falan birden yeğenim geldi sonra, üzerime atladı kerata. Biraz onunla gülüp eğlendik ben gideyim artık dedim ablam cebime 100 lira tıkıştırdı. Allah yağdırıyodu adeta parayı.

20 dakika kala buluşacağımız kafeye gittim, beklemeye başladım. Buluşma vakti geldi, ben etrafa bakıyorum gelen giden yok. Yarım saat geçti hala yok, telefona bakıyorum mesaj falanda atmamış. 1 saat geçti yok, bende kalktım sinirle çıktım kafeden. Ekmişti anlaşılan beni, mesajlarda konuşmaya çok istekliydi aslında..