tekrar yola revan olduk gidiyoruz gecenin karanlığında jandarmayı da atlattık ya içim cok ferahlamıştı. şirinimi öpüp koklamak istiyodum ama millet tavuk gibiydi en ufak gürültüye uyanırlardı o yüzden sadece elimi dıbına zütürüp okşadım hafifçe o da beni istiyordu ıpıslak olmuştu daha fazla devam edemedim çünkü cok arzuluyordum onu oracıkta otobüsün işinde gibemezdim .bi süre sonra mola verdik ve ben dinlenme tesisinde şirinime kebap ısmarladım çok acıkmıştı sevdiceğim büyük bi iştahla yedi.. kebapı görünce bana zamanında babalık yapan tırcı dayıyı hatırladım gizlice 50 kuruşluk bisküvilere saldırdıgım gün beni lokantaya zütürüp kebap ısmarlamıştı ,karıya zütürüp milli yapmıştı, hataya getirmişti kısacası kurtarıcı meleğim olmuştu gerçekten.ama ben adamı aylardır aramamıştım bile.. kebap içimi burktu bi teşekkür borçluydum ona kalktım hemen şirin işim var deyip taktım bataryayı numarayı bi kağıda yazııp ankesörlü telefona koştum .telefon çalıyordu ama açmıyordu heralde yoldadır dedim ve sonunda açtı.alo dayı dedim sesimden tanımıştı oo yegen dedi unuttun bizi