En sonunda pes etmistim. El eleydik ve elimi bırakmıyordu. Bende bırakmak istemedim sanırım. Ara sokaklarda hiç konusmadan el ele yürüdük sanki geçmişe dönmüştük. Köşede bir fidan görmüştüm, ona bakarken irem gülerek;

i- Hatırladın mı?
B- Evet, keşke hatırlamasaydım.
i- Çok da dayak yememistin ya dedi gülerek
B- Sen diğerlerini görmedin heralde irem hanım.
i- Tabi canım. Benim Supermanım hepsini dövdü sonra ayıp olmasın diye kafasını duvara vurup dayak yemiş gibi gösterdi kendini. Koca yürekli sevdiğim benim.

Ben onda, o bende kaybolmuştu. Hicbirsey olmamış gibi yan yana yürüyorduk. Bende o da unutmuşu hakanı. iremin sesiyle kendime geldim

i- saat gec oldu hadi eve gidelim.
B- Gidelim
Elimi bırakmıştı. Demin elimde kalbimi tutuyordum, simdiyse boştu. Zaten ölü olan ben tekrar ölmüştüm. Ben böyle üzülürken vicdanımın sesini işittin. Sen bunu yapacak adammısın, yapma.
Eve geldikten sonra hakan nerede kaldın irem diyip sorguya çekmişti ben ise koltuğa oturmus geçmişe dalmıştım. Hakanın sesiyle irkildim

H- TheKingOfTurkey...