Ben yazıcam diyorsam yazarım. Telefonum kırıldı beyler mobilden girebiliyordum sadece.

Bu sefer ayılıp, bayılıpda kurtulamıyordum. Tam bayılcak gibi olduğumda bana bir güç, kuvvet geliyordu daha sonra yine eskisi gibi oluyordum. Beni kurtarabilecek hiçbir şeyin olmadığını hiçbir umudumun kalmadığını anlamıştım. Bu saatten sonra olanlar beni pek de fazla korkutmuyordu sadece yaşadığım anlık olaylardan korkuyordum. Tabi bunlar korkunun da ötesindeydi kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyor, boncuk boncuk terliyor Ve pgibojik bunalıma gidiyordu.

Şu ana kadar yaşanılan her şeyin bir nedeni olmalıydı. Bir neden vardı, ama ben bulamıyorum. Bulduğum nedenler sonuca dönüşmüyor ertesi gün hepsi çürüyordu. Annem babam neredeydi? Ben böylesine çaresizken beni düşünen insanlar neredeydiler?