Biz tartışırken o esnada babam içeri girdi. içeri girdi ama elini kolunu sallayarak değil. Arabayla duvarı kırdılar. Duvar kırıldığında babam arabayı geri vitese takıp tekrar bir hamle daha yaptı. Araba içeride kaldı tabi bir hamle daha yaptı ama çıkamadı. sonra imamlar beni tutup gel diyor. içimden yine annem konuşuyordu küfret, bağır, çağır... Tabi o kadar bitkindim ki hiçbir şey yapıp söyleyemedim. imamlar içeri girdiğinde mumlar sönmüştü. arabanın farları yanıyordu ve imam tekrar daire çizerek dua okumaya başladı. imam duasını bitirdiğinde asu, elimi tutmuş arapça birşeyler söylüyordu. Bu kadar ne biliyordu ki? Bu araştırmaları nerden yapıp bu bilgiye sahip olmuştu? Bunları düşünüyordum ama içim biraz olsun rahatlamıştı babam vardı sonuçta yanımda. imamlar dua okudukca içeriden çatırtılar, tellere sürtülmüş demir sesleri geliyordu. Korkmuyordum artık. Muhtemelen babam ve imamlar orda olduğu için korkmuyordum. Beni sürekli dualarla okuyup üflüyorlardı. En son babam dışarda bekleyen bir adamın arabasına bizi bindirdi ve evine girdik. içeride beni 4-5 tane havluyu yere serip yatırdılar. Kur'anı kerim vardı imam mustafanın elinde, onu açıp açıp okuyordu. Beni sonra soğuk suyla yıkadılar. Sonra bişey içirdiler tekrar aynı yere zütürdüler. Ben sürekli siluet görüyorum ama ne sesim çıkıyor ne hareket ediyorum. Ölü gibi bakıyorum sadece siluetlere. Sonra bayıldım.