Dedim ya bu metal sesi. Çevremde hangi varlık yürürse yürüsün bu ses illetim olmuş gibiydi, sürekli metal sesi duyuyordum. imamın siyah pelerin gibi bir şey giymesi ve çıplak ayaklarıyla attığı adımlardan çıkan metal sesi, beni ister istemez diğer olaylarla bağlantısı olduğuna itmişti. imam aşağı yürüdüğünde kız yukardan bana gülümsüyordu. tabiri caizse altıma sıçmıştım o an. Ama pgibolojik sorunları var gibiydi kızın. Babası her ne kadar kaybolduysa da bana neydi babasından. Bu kadar olay yaşadım onu mu düşünecektim. imam aşağı geldi ve kulağıma doğru. Sana söylediğim kelimeleri söyle. ( arkadaşlar kelimeler aklımda değil. Zaten aklımda olsa da yazmak istemem. Ne ben tekrar bu olaylara karışmak isterim. Nede sizin başınız ağrısın isterim.) Bana arapca kelimeler söyledi.O kadar düşmüştüm ki, o kadar acınasıydım ki o kelimeleri söyleyeceğim diyemedim. Ne olduğunu bilmiyordum sonuçta. imam ağabey nolur içimi rahatlat, yalvarırım ben bunları söylersem başıma kötü bir şey gelir diye korkuyorum. yalvarırım sana beni kurtar dedim. Okursan her şey düzelir, bana güvenmiyor musun? dedi. O kadar acizim ki, kendi kendimi kapana sıkıştırdım. içimdeki cin, peri korkusu yerini ölüm korkusuna bırakmıştı. Anlamıştım imamın başka bir şey olduğunu, o yüzden yalvarıyordum zaten. Aklıma dua okumak geldi. Başladım okumaya imam birden.
-Haşa Allahını ... m, Peygamberini ... m gibisinden küfürler ediyordu. O esnada kapı açıldı ve içeri imamın kopyası girdi. Pgibolojim allak bullak olmuştu. Peşinden de annem gelmişti. içeri yeni gelen imam. eğildi ve baş parmağını göstererek bir daire çizdi tabi bunu yaparken dua okuyordu. Benim pgibolojimin bozuk olmasından mıdır? bilmiyorum ama imam dua okurken içimden annemin sesi geliyor.Ona bağır, ona küfret Birden avazım çıkana kadar bağırdım. sadece bağırıyorum ama montumu yırtmışım ve bayılmışım. Uyandığımda annem başımı sıvazlayıp canım oğlum diyordu...

Okuyanlara teşekkürler arkadaşlar.