https://www.youtube.com/watch?v=_rfKsIRcKZA

Sohbette,çayımı yudumluyorum ve
herkes suskun... Çünkü sadece düşünüyoruz.
Düşündüğümüz şey ise "herşeyi düşünüyoruz"
hayatımızı,evimizi,ailemizi ve memleketi.

Beyler yavaştan uykumda geliyor.
Esnememeye çalışıyorum(kesin burada esnediniz : ) )
fakat kendimi tutamıyorum.Ağzımı kapatıp
esniyorum.

Neyse ben daha fazla dayanamadım,belki yatağa
gelince o uyku bana zehir,zıkkım olacak fakat
yapacak başka bir şey yok.

Geçtim odaya attım kendimi yatağa.
Aklımdaki her taku atmaya çalışıyorum yoksa
bana geceler zehir oluyor.

Uyuyamıyorum,istiyorum fakat olmuyor beyleri,
gözümü kapatıyorum aklıma gördüğüm
şehit naaşı... Açıyorum derin bir nefes ve
içimden "düşünme","düşünme"diyerek
gözlerimi kısıyorum ve kapatıyorum.

Bu sefer gözlerimin önüne,şehidin arkadaşı
geliyor,hani bana sarılmış hayallerinden bahsetmişti
ya hafiften ağlayarak.

Gecenin dıbına koyum diyorum.Her gözümü
kapattıkça,aklıma ya annem ya babam ya da başka
bir şey geliyor.

Keşke bu şey uykuma mani olmasa.