Ersin kapıyı ćaldı bana bi mektup uzatt
ti. seninkinden kanka dedi . ilk önce okuyasim gelmedi ama ne yalanlar uydurmuş diye merak ettim acti baktim hâla ağlıyorum amk.
"Şunu bilmeni isterim ki bugün bana yapt8klarıni hayatım boyunca unutmayacağım. Umarım aldiğim hediyeyi beğenmişsindir ben seninkini çok beğendim mesela hani yere ittin ya. Eminim ki o saat sana çok yakışacaktır. Zar zor alabildim çünkü disari cıkamiyordum. Üzgün olmamın sebebi ise birkaç gün öncesinden kardeşimin lösemi olduğu haberini almamızdı. Ailecek çöktük. Seni arayamamıştım konuşacak gibi değildim gerçekten son birkaç gün benim için çok kötüydü. O gün parkta omzuna yaslandığım kişi benim dayımdı. Beni çıkışta alıp kafa dağıtırım diye gezdirecekti. Parkta da ağlıyordum. O yüzden en kuytu köşeye çekilmiştik. Ve o halime seni düşündüm . bu acı haberi sana 14 şubattan sonra söylemeyi düşunuyordum. Sen de üzülme diye. Sevgililer gününde de olabildiğincd mutlu. olmaya ćalişacaktim. Evde hazırlık bile yapmıştım çünkü ben mutlu oldugumda sen de mutlu oluyordun. Ama sen ve arkadaşların bugün beni sınıfa çektiniz ve canımı çok yaktın. Kalbimi o kadar kırdın ki.. Senin o aptal arkadaşların "senden soğumuş gibisinden saçma sapan Şeyler uyduruyorlar ve sende inandın demek. Senden beklemiyordum. Ve ben ağlarken bana güldünüz , yazıklar olsun! Keşke konuşmama izin verseydin herşeyi sana açiklayacaktim 15 şubatta. Artık buraya kadarmış. Ankaraya taşınıyoruz kardeşimin kanseri dolayısıyla. Keşke böyle olmasaydı. Benim diyeceklerim bu kadar umarim inanıyorsundur. Hoşçakal, kendine iyi bak."