/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +8
    iki arkadaş anne ve babası iftar yapıyorlar. saat 9 sıraları. ablamın ve hazelin telefonu masanın üzerinde. birden ablamın telefonu hazeli arıyor. şakayla karışık suzan sen beni arıyorsun senin bu telefonun bozulmuş kendi kendine arama yapıyor diye gülüşüyorlar. hazelin annesi telefonu açmasını söylüyor ve hazel telefonu açıyor. tanınmayan, travesti sesine benzeyen kalın ve itici bir ses tonuyla konuşmaya başlıyor birisi. herkes şokta. bir müddet konuştuktan sonra şimdi telefonu kapatyorum bekleyin tekrar arayacağım diyerek bu sefer hazelin telefonundan suzanı arıyor. kimsenin ağzını bıçak açmıyor herkes hala şokta. bu sefer telefonu ablam açıyor. evlenme aşaması da olan ablam için bir sürü dogru bilgi veriyor. enişte hakkında konuşuyor. telefonu kapatıyor bu seferde hazelin annesini arıyor. ona da çok fazla sigara içtiğini böyle devam etmemesi gerektiğini söylüyor. gerçekten de öyle hazelin annesi aşırı derece sigara içiyor. telefonu kapatıyor. şimdide ablamın telefonundan o mekanda bulunmayan kuzeni arıyor kuzen meşgul olduğu için telefonu acmıyor. arka arkasına 5 farklı numaradan çagrı alıyor ama hiç birini açmıyor. bir müddet sonra kuzen çağrı gelen bu numaraları arıyor kimsiniz beni aramışsınız demek için fakat hiç bir numara kullanımda değil.

    yarım saat gbi bi vakit geçiyor saat 9.30 civari hazelin telefonu tekrar çalıyor ve telefonu açıyor. böyle devam ederse herşey karışacak diyor. şimdiden rahmet eylesin diyip telefon kapanıyor. korku ve panik içinde olan evdekiler ne yapacağını bilmiyor. polisi aranıyor. siz bizle dalgamı geçiyorsunuz diyip telefon yüzlerine kapanıyor. ardından bi medyum tanıdığı arıyorlar. medyum ölüm çok yakın, bu bir ölüm şeklinde açıklama yapiyor.

    hazel anlatıyor;

    olaydan 2 gün önce;
    çok kötü bir rüya gördüm. bir sürü insan ölüyordu. hiç birine engel olamadım. kan görmedim ama çok insan öldü.

    olaydan 1 gün önce;
    gece saat 3 civarı uyuyorum. birden bir gürültüyle uyandım. pencereye birşey çarptı. perdeyi hafifce araladım. karşımda bir baykus. gider diye bekledim bir süre fakat gitmedi. en az 5 dk kadar baykuşla göz göze geldik. sanki bana birşeyler anlatıyordu. korkmaya başladım. kovalamak istedim fakat gitmedi. her kovalamak istediğimde sesini biraz daha fazla yükselterek bağırmaya başladı. hemen kardeşimin odasına gidip yanına uzandım. yaklaşık 1 saat hiç susmadan öttü. bir süre sonra uykuya daldım. sabah uyandıgımda baykuş orada değildi.

    şuan herkesin pgibolojisi bozulmuş durumda. kimse ne yapacağını bilmiyor..
    ···
   tümünü göster