peki yazıyorum

Her zamanki gibi ben en arkadayım adaşım yok yanımda yalnızlık seferlerine başlıyacagımı anlama noktamtı adaşım sevdigim kızın yanında oturuyor idi. Ben ise en arkada kahır çekiyordum okuldan nefret etmeye başlamıştım okuldan kaçıp internete gidip metin2ye devam ediyordum taa ki 2.dönem başına kadar sevdigim kız ilk defa benim ile ilgili bir cümle kurdu ve bana beyler atladım bu arada 6-7-8 öğlenci grubu oluyor antalyada öyleymiş erken kararıyor biz 6 da felan çıkıyoruz hava gece gibi. Neyse bana beni eve bırakırmısın dedi birşey diyemedim içimden o muallak bıraksın demek geldi ama diyemedim.. beni bulabilirsin neden olmasın diyerek geçiştirdim ve son saat geldi evlere gitme vakti ekeceğini ümit ediyordum utanıyordum ama..