Ondan sonra ben çok düşündüm ve beratla bir daha konuşmamayı, arkadaşlığımı kesmeyi istiyordum. Bu fikrimi seline söylediğimde ' sen salakmısın? En yakın arkadaşının yardımına ihtiyacı var. Sen ise aptal aptal konuşuyorsun' benzeri cümleler söyledi. Belki söylediklerinde haklıydı. Yinede bu işlere kendinin bulaştığını, saçma sapan şeyler söylemese bunlar olmazdı dedim. Kime demiş ne demiş? Diye sordu. Bende kafamı aşşağı eğdim. Utanıyordum ne olduğunu söylemeye. Korktuğumu belli etmemeye çalışıyordum. Her ne kadar belli etmemeye çalışsamda anlamıştı zaten. ' şimdide bunlardan mı korkuyorsun be ? Böö' diyip gülmeye başladı. Bende aldım ceketimi vurdum kapıyı çıktım. Beratın yanına seline söylediklerimi söylemeye gidiyordum. Evlerine vardım merdivenleri çıkmaya başladım. Kapıyı tıklayacakken zaten açık olduğunu farkettim. Berat salondaki koltuğa oturmuş...