Oysa ki doktorlar Yelda'ya tekrar çocuk sahibi olabilirsin fakat biraz zor olur demişlerdi. Nasıl olmuştu bu nerden çıkmıştı çocuk onca dert varken. Aylar geçmiş ve ben annemden hiç haber alamamıştım. O da aramamıştı beni hiç. Ne yapıyordu acaba bir başına. Yelda'nın da karnı iyice şişmişti. 5 aylık olmuştu bebeğimiz. O gün doktora hem bebeğin sağlığını öğrenmek hemde cinsiyetini öğrenmek için kontrole gitmiştik. Bebek oldukça sağlıklıydı ve cinsiyeti de kız. Kız çocuklarını severdim aslında ama bu defa kız babası olmak bana nasipti. Yeldanın ara ara sancıları oluyor bebek tekme atıyordu. O tekmelerken yelda hep beni yanına çağırıyor tekma atmasını gösteriyordu. Belirgin bir şekilde bebeğin ayağı yeldanın karnında görülüyordu. Sonra geri kayboluyordu. Aslında heyecanlanmaya başlamıştım günler geçtikçe doğum yaklaştıkça. Yelda da çok mutlu hissediyordu kendini benim çocuğumu doğuracağı için. Bazı geceler Yeldanın sancıları o kadar şiddetleniyordu ki erken doğum olacak diye korkuyorduk ikimizde. Saatler günler haftalar geçmişti ve doğum günü gelip çatmıştı artık.