Edit: Youtubeden epic music yazıp hikayeyi okursanız daha fazla haz alacağınıza inanıyorum.
Bu final değil. Giriş bölümünün finali.

Paradox - Giriş Bölümü Final-

-Kalbimi mi çaldınız ??
-Aynen öyle. Çok zamanımız yok. Burdan kendi zamanımıza döneceğiz. Yoksa aynı zamanda farklı zamandaki objeler kesiştiğinde neler olduğunu hepimiz gördük.
-Ben..Ölecek miyim ?
-Şimdilik hayır.5 aydır hastahanedesin zaten. iyice iyileştinde artık. 5 bölmeden oluşan bir kalp tasarladık sana. Makinelerle ilgili olan sensin unuttun mu ? Sonsuza kadar yaşamakta senin elinde bölmeler bozulunca ölmekte...
-Kim ayarladı bunları seni şerefsiz.Ve neden sadece sen konuşuyorsun.Sen patron musun ?

Sen patron musun dediğimde yüzünün değiştiğini gördüm. Biraz düşünceli tavır sergiledikten sonra sırıttı ve şunları söyledi.

-Paradox... Aslında patron değilim ama.Bir düşündüm de.Makine bende. Kalpte bende.Ve bu arkamdakilerin hepsi robot. Hepsi emrime bırakılmış robotlar. Aslında şuan patronumda olması gereken şeyler bende... Düşündümde... Sanırım patron benim.

Ve ardından kahkahalar atmaya başladı. Anlıyordum. Birisi onu kalbimi çalmaya ve zaman makinesini tam gücüyle kullanmayı hedeflemişti. Ancak bir yerde yanılmıştı.Çünkü kendi adamı şuan ona ihanet ediyordu. işte güç... işte gücün karanlık tarafı...

-Öyleyse paradox senle bir oyun oynayalım. Patron seni düşünüyordu ancak ben düşünmüyorum.

Ayağı kalktım ancak yere düştüm. Canım yanıyordu. Sırıtarak yavaş adımlarla bana doğru geliyordu. Eline zaman makinesini aldı ve üstüme koydu. Bandajlar çürüyordu yavaş yavaş.Çığlıklar atıyordum. Ölecektim... Zaman makinesi ile 5 kere zaman ayarlayıp 5 kere kalbime bastırdı.

Bir ışık dalgalanmasından sonra gözlerimi iri iri açtım. Adam kafamı tuttu ve

-ileride çok güçlü olacağım ve bunu sana borçluyum. Seni burada öldürebilirdim ancak yapmayacağım. Kötü insanların klişesi bilirsin. Kalbinin her bölmesini ayrı bir zamana yolladım. Kalbin şuan sadece yedek bölmesi olan bölme olarak saymadığımız bir çip ile çalışıyor. Ancak zamanın az. ister beni durdurmayı dene , istersen de şansını kalp parçalarını toplayıp kendini kurtarmakla dene dedi ve haydi robotlar gidiyoruz burdan diyerek zaman makinesi yardımı ile gittiler odadan..

Acı çekiyordum... Ancak aklımda şu soru vardı.Onu durdurmak mı yoksa kendimi kurtarmak mı?