iki hafta yurtta takıldım derken zaten üniversite hayatım başlamıştı. biraz kaldığım yurttan bahsedersek öyle kaliteli bir yer değildi. zaten öyle kaliteli bir yurt da ankarada yoktu. ankara hukuk kampüsüne yakındı ve bu benim için yeterliydi. yurtta kaldığım oda dört kişilikti.bu o zamanlar için güzel bir şeydi zira altı kişilik oda da vardı sekiz kişilik oda da.okul açılana kadar odada iki kişi kaldık diğer iki arkadaşımız gelmemişti.o süre zarfında oda arkaşımla tanışma imkanım olmuştu. kendisi diyarbakırlı zengin bir ailenin çocuğuydu. genel tabir ile aşiret çocuğu. bunu kendisi söylememişti ama yurda geldiği araba ve giydiği elbiselerden öyle olduğunu anlamıştım. zaten o günlerde diyarbakırdan ankarada hukuk kazanan kaç öğrenci çıkabilirdi ki? adı özgürdü.iyi bir çocuğa benziyordu lakin yine de içimde ona karşı bir önyargı vardı. anlatıyordu işte zor okudum her gün olay vardı okulda ben karışmazdım falan filan.o anlatırken benim aklım hala mitteydi..