Zor bir durum panpa. Mesela benim 38 yaşında bir kuzenim var. Herif epeyce yakışıklı,öz güveni yüksek bir adam. Liseden beri baktığı kızla çıkan,her naneyi yiyen biri. Yani geçenlerde muhabbet ederken sakın önüne gelen kızla yatma. Duyarsızlaşıyorsun bir süre sonra. Hiçbir anlamı kalmıyor demişti. Neyse, bunun üni bitti kız arkadaşıyla nişanlandılar. Askere gitmeden kısa süre önce de halamlar nişanı attırdılar sebebini bilmediğim bir nedenden dolayı. Ama hiç unutamadı Elçin'i. O kadar şey yaşamış adamı bir kadın muma çevirmişti. Neyse bu olay üzerinden 6-7 yıl geçti bir kızla tanıştı kendinden 10 yaş küçük. Nişandan 1 yıl sonra düğünü olacaktı. Düğün günü herife bi haller oldu amk. Ben evlenmeyecem. Vazgeçtim.Alın kızı zütürün babasının evine. falan demeye başladı. Noldu dedik. Ağzını açmadı. Sebebi belliydi az çok.Ben, abim,enişteler falan girdiler araya, büyüklere çaktırsak olay olurdu.Bir şekilde ikna ettik bunu. Daha kız almaya gidecez abi kalk falan. Neyse, akşam düğünde suratından düşen bin parça. Hiç gülmüyor. Gittim yanına abi hayırdır dedim. Bana içecek bir şeyler getir dedi o kadar. Olaysız dağıldık düğünden sonra.
Ara sıra gelenler geliyor herife.O kızı unutamadığı belli. Geçenlerde gene açacak oldu mevzuyu hiç girip kafanı bulandırma, başka şeylerden konuşalım. Lisedeyken Şeyda ile yaşadığın komik olayı anlatsana gene dedim.
Kısaca diyeceğim şu.Her insanın hayatında unutamadığı kadınlar, erkekler oluyor. Trajik,pgibolojik olaylar oluyor. Ama hayat bu. Her şey insan için. Ömrümüzün yettiğince de omuzlarımıza doğru orantılı olarak binecek bu yükler. Başa çıkmasını bilmeliyiz. Kabullenmek kolaya kaçmak.Ama bir şekilde mücadele edip önümüze bakmalıyız.
Şahsi olarak yaşadığım trajik ve üzücü durumlarım var benimde. Ailecek yaşadığımız üzüntüler de...
Ama bir şekilde yaşıyor insan.Bir şekilde kendisi için yaşıyor.Çoğu zaman başkaları için... (anne, baba,eş, çocuklar vs.)