küçüklükten beridir evde muhabbet kuşu beslerim ve hep kafesten kaçar giderler, beni vicdan azabı ile bırakırlar
acaba bir kediye mi yem oldu başka evlere mi gitti orada ona iyi bakarlar mı diye içim içimi yiyor
bu son kaçan muhabbet kuşuma da tam bağlanmıştım ki
o da kaçtı ah cici kuş ah birlikte çekirdek çintlerdik sen tabaktaki çöpleri ağzınla eşeleyip etrafı pis ederdin de gene kızmazdık sana
ıslık çalınca iki elin kanda da olsa gelir omzuma konardın
balkona konan serçeleri, kumruları bağırıp kaçırırdın
sen gittin şimdi kafesin bom boş. Halbuki ne de çok severdin kafesini, dokundurtmazdın evine elimizi sokdak ısırırdın
ne oldu da mavi gökyüzünü kafesine değiştin
yoksa havada süzülen kuşlara mı özendin ?
iyi de sen daha ufacıktın hemen yorulurdun

umarım iyi bir ailenin evine girmişsindir de orada şirinliklerine devam ediyorsundur, aksini düşünmek bile istemiyorum

Elveda cici kuş