küçüktüm beyler. 9 veya 10 yaşlarındaydım . mahalleden abilerle sürekli plesteşın oynamaya giderdik . turnuva düzenlerdik kendi aramızda. hep hayal ederdim evimizde o küçük gri aletten olsa sabahlara kadar oynardım diye. bi gün nasıl dolduysam babama ağlamaya başladım plesteşın diye babamda gaza geldi iyi gidip alalım dedi. fake atıyor sandım bin . baktım bu ayakkabıyı falan giyiyor bende giydim ayakkabımı. beyaz eşyacıya gittik aldık . taksitle falan. babam hala fakir gibi davranıyor . bunun yanında 2. kolu vermiyormusunuz falan diyor. adam doğuştan fakir amk. herneyse eve geldik ama bi sorunumuz vardı. scart girişi denilen yer bizim televizyonda yoktu . babam televizyoncuya gidip durumu anlatmış . kutu gibi bişeyle eve gelmişti . scart girişini ona takıyorduk. ondan da anten girişine takıyorduk . çalışmıştı . sonra ne kadar ağladıysam bi tak olmadı ağlamayı bıraktım .