1. 301.
    +9
    Dediğim gibi ecrin beni Zeynep ile görünce biraz bozulur gibi oldu. Enes de konuşmalarını böldüğüm için sinirlendi biraz. Oh olsun bine.

    Enes gram umrumda değildi zaten.

    Zeynep’e bira istemediğimi söyledim. Zeynep’i de bozdum amk. Sonra vazgeçtim “bana da al” dedim. Sevindi Zeynep.
    Ecrin yine bozuldu tabi. Ben de tabureye oturdum. Havadan sudan konuştuk beyler. Gece iki buçuktu saat. Parti devam ediyordu.

    Biramızı içtik sonra kafamızı dinlemek için Zeynep, enes,ecrin, ben dışarı çıktık.

    Aslında ecrin ile başbaşa çıkmak isterdim ama iki gerizekalı bizi bırakmıyorlardı.

    Sonra enes’e telefon geldi.

    “efendim? Evet tabiki vahi amca. Yanımda vahi amca. Tamamdır. biliyorum amca” dedi sırıtarak konuşuyordu. Kapattıktan sonra telefonu bizden tarafa döndü. Özellikle bana bakarak:

    “ecrin sana emanet diyor ya ahah” falan yaptı yavşak.

    Sinir oldum beyler. Vahi amca beni sevmiyordu ama benim nefret ettiğim birine kızını emanet edebiliyordu.

    Halbuki ben o binten çok daha güvenilirdim. En azından yavşak değildim. arkadaş ayağına yatıp gizliden gizliye birinden hoşlanmıyordum. erkek adam dediğin seviyorsa belli eder dıbınakoyim. yok ben senin kankanım kardeşinim nedir?

    Tabi vahi amca bunları bilmiyordu, ama kendimi sevdirmeye çalışmalıydım ona.
    Akabinde dedim ki kendi kendime: ulan adamla yüzleşmeye korkuyorsun neyini sevdireceksin?

    Sonrasında düşüncelerimden sıyrılmam gerektiğini anladım. Enes ecrin’e döndü “ecrin seni eve ben bırakacağım, gidelim artık saat de geç oldu zaten.” Dedi, bani de yokluyordu bir bakıma, tepkimi merak ediyordu.
    ···
   tümünü göster