öğrencilik yıllarımı anlatıyorum

yaz tatilinde hülyalar yazlığına gidicekti. yazlıklarıda bizim şehre 2.5 saat ötede.

okullar kapandıktan sonra 1 ay geçmişti. hergün hülyayla konuşuyorduk. ondan habersiz kaldıkları yere gittim. orası çok büyük bir yer değildi. gece 12 gibi hülyayı aradım meşgule attı. nedenini çözemedim ama büyük bir cadde var insanlar geziyordu. bende arabadan çıkıp oturdum denizin oraya. hülya annesinin yanında gibi düşünüyorum. hani gider yanlarından arar beni diye ama dönmedi. bidaha aradım hülyayı

tekrar meşgule attı.ben hala bekliyorum amk. bindim tekrar arabaya hava serindi üşümüştüm. gezen insanların arasından tanıtık bir yüz

gördüm. hülyaydı! grup halinde geziyorlardı. kızlı erkekli. hülya ise bir tanesinin elini tutmuş. hiç ses etmeden çıktım geri geri döndüm
tekrar yola.ama nasıl küfür ediyorum bilemezsiniz. okadar hızlandım ki en ufak direksiyonu kırmam hayatıma mal olabilirdi. bunu

gerçekten düşünüyordum çünkü o an dünya gibimde değildi. insanın boynuz yemesi okadar çok koyuyor ki.hızlı giderkende küfür

ediyorum. diyorum içimden ben bunları hak edicek ne yaptım?

okadar hevesle geldiğim 2.5 saatlik yolu 1 saatte gittim. daha sonra hülya aradı. hiç bozuntuya vermedim hiçbişey yokmuş gibi konuştum.

çünkü ona o an söylesem ilişki biticek ve ortada bir sebep kalmıcaktı.ama yaptığı bu şey cezasız kalmamalıydı. aklımdan türlü türlü

senaryolar geçiriyorum.yaz tatilinde yine hergün konuştuk ama okulların başlıyacağı zamanı iple çekiyorum.ben bişey bilmiyormuş gibi

hergün hülyayla konuşuyorum.