içinzde annesi başörtülü olan köylü var mı

bu başlık vesilesiyle bütün yemişinciler için düşündüğüm hayalimi anlatıyorum;

öyle bir gün düşünün ki tüm yemişinci nesil binler devasa bir çukurun içindeler.

taştan yosun tutmuş on metrelik duvarları, tırmanıp kaçmaya çalışmaktan parçalanmış el ve ayak tırnaklarından akan kanla boyanmış.

yalvarır gözlerle çukurun tepesindeki diğer nesillere "kurtarın bizi, bir daha gibimsonik başlık açmak ne kelime inci sözlüğün varlığını bile unutacağız" diye haykırıyorlar.

işte o anda çıkageliyorum ve susuzluktan ölmek üzere olan yemişincilerin tepesinden galon galon buz gibi su döküyorum. fakat bir dakika bu.. bu, bu su değil! bu benzin! benzin bu!...

haykırışlara aldırış etmeden cebimden altın kaplama ve üzerinde "yemişincilere ölüm" yazan zippomu ateşliyor ve o dayanılmaz acının verdiği haykırışlar eşliğinde tüm yemişincilerin ölümünü seyrediyorum.